Όνειρο Θερινής Νυκτός

Η Ώρα 11.30...
14 ώρες δουλειάς...κι όμως!

Έχω μια γλυκιά ζαλάδα...
Μια νωχελικότητα σχεδόν ερωτική.
Μια μαγεία με αγγίζει...καλοκαιρινή.
Ξαφνική και Θερινή.

Ίσως είναι γιατί ακόμα νιώθω εκείνη τη ματιά...
Ισως γιατί ακόμα νιώθω τη σάρκα μου να ακουμπάει τη δική σου
Ίσως γιατί....η νυχτερινή αύρα αγκαλιάζει το κορμί μου και νιώθω ακόμα ζωντανός.

Κλείνω τα μάτια μου και φαντάζομαι..
Μια αμμουδιά, λίγο κρασί...και την παρέα σου.
Όχι πολλά.
Ποτέ τα πολλά δεν μου έδωσαν πολλά.

Έτσι και τώρα...

Θέλω λίγα...
Αληθινά και λίγα..

Άσε με να χαϊδέψω μονάχα τα χείλη σου...
Όχι να τα φιλήσω..
Να τα χαϊδέψω...
και να πάρω το βελούδο τους στα χέρια μου φυλαχτό.

Παρέα μου οι 3 θεές.
Η Αλέκα, η Χριστιάνα και η Βίκυ..
Ναός οι φωνές του και βρίσκω άσυλο..
Τις ώρες που μου λείπεις...

Κλείνω τα μάτια μου και φαντάζομαι..

Μια αμμουδιά, λίγο κρασί...και την παρέα σου.

Όχι πολλά.

Ποτέ τα πολλά δεν μου έδωσαν πολλά.

Έτσι και τώρα...

Θέλω λίγα...

Θέλω Εσένα.-

Πάμε Πόλεμο;

Πάμε Πολεμο;

Ειρηνικό Πολεμο 

Δημιουργικό Πόλεμο

Πόλεμο προσωπικό και ουσιαστικό!

Βαλλόμαστε πανταχόθεν,

Από τις αξίες που ποτέ δεν πιστέψαμε, 

Από το χρήμα που τόσο πιστά υπηρετήσαμε,

Από όλους αυτούς που επί χρόνια ψηφίσαμε!

Βαλλόμαστε φίλοι μου

και το χειρότερο ειρηνικά συμβαλλόμαστε!

Λυπάμαι μάγκες.

Εγώ σηκώνω τα μανίκια! 

Λυπάμαι αλλά δεν θα σας δώσω το κεφάλι μου στο πιάτο της Σαλώμης!

Λυπάμαι αλλά δεν θα κάνετε τα όνειρα ασπρόμαυρα!

Λυπάμαι αλλά σβήνω από την ταφόπλακα που μου παραγγείλατε το όνομα μου!

Λυπάμαι αλλα δεν θα σας κάνω τη χάρη να γίνω το θηρίο που σας εξυπηρετεί!

Ειλικρινά λυπούμαι και σας λέω ευθαρσώς πως δεν σας συλλυπούμαι! 

Θα συνεχίσω να ονειρεύομαι,

Θα συνεχίσω να δημιουργώ,

Θα συνεχίσω να βελτιώνομαι,

Θα συνεχίσω να βλέπω μπροστά

Θα συνεχίσω να κοιτάω ψηλά!

Θα συνεχίσω να χαμογελώ

Θα συνεχίσω να ΖΩ!

Κρατήστε για εσάς τη μιζέρια 

ας δέσουν τα δικά σας χέρια.

Κρατήστε για εσάς τη μαυρίλα

Ας είναι μεγαλύτερη η δική σας νίλα!

Κρατήστε για εσάς το ψέμα!

ας χυθεί το δικό σας αίμα.

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕΣ...

ΚΟΥΦΑΛΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ!

Ωρέ που πάμε; Που πάμε;;;;

Και σε ρωτάω...
Που πάμε;
Τι κάνουμε;
Πως περνάμε;
Ποιος μας κυβερνά;
Τι μας ορίζει;
Ποιος μας γνωρίζει;
Γιατί τόση σαπίλα;
Ανείπωτη εθνική ξεφτίλα...
Πόση παπαριά θα ανεχτούμε ακόμα;

σε ρωτάω γαμώτο!

ΑΠΑΝΤΑ!
Αν σου βαστάει ΑΠΑΝΤΑ!

Αλλιως...;

Σκάσε...! ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!







Δεν είμαι Κ.Κ.Ε., διαφωνώ σε πολλά με τη συγκεκριμένη παράταξη. Ωστόσο είμαι πολίτης. Κι αυτό δεν ήταν κομματική τοποθέτηση...ήταν κοινωνικό ξέσπασμα!

Συγχαρητήρια στην Κανέλλη.
Επιτέλους έκανε μία ομιλία αντάξια του μυαλού της.
Με καρδιά.

Best Elf Awards!

Τον προηγούμενο μήνα μου ήρθαν βραβειάκια μαζεμένα! Ετσι κι εγώ είπα να δώσω τα δικά μου...Κοτζάμ Κingdom και να μην έχουμε δικά μας Οσκαρ δεν λέει!!!!
Η Διαδικασία απλή...
Το βραβειάκι αυτό μπορείτε να το χαρίσετε στους πιο μαγεμένους κια αγαπημένους bloggers σας!










Λοιπόν αγαπημένα ξωτικά....

Τα δικά μου βραβεία πάνε σε αρκετούς...! Βλέπετε είναι η πρώτη φορά που δίνω!

Dreamcatcher

Ουρανουπολη

Νερένια
Skouliki
Creep

meanan

Marouli

Γιαγιά Αντιγόνη

Venus

Sweet Truth!

Δραπέτης

Marsy

Fleur

dREAm Girl

Coffeemug

Libertas

JK o Skroutzakos

Gi Gaga Kouni Beli

λευτερης
Parakmiako Ergaleio
Radio Marconi
Stavroula Zerva

MΑΓΟΣ

Ιανος

ΦΟΥΛΗ

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Next_day

Raven

thumbelina

ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Μusicbug

ria
Dreamy Cloud

!sweety!

Βασσια

Κarkinos7

Margo
KEvin
ANASA

Γλυκο-κερασο-ζουζουνα

Συγγνώμη αν ξέχασα κάποιον....Είναι τοοοοσοι οι άνθρωποι που παρακολουθώ που ίσως ξεχαστώ κάπου!
Να είστε καλά και να ονειρεύεστε...
Οχι μόνοι σας...Ολοι μαζι! 

Όσα θέλησα να πω....

Καθε τέλος φέρνει και μια αρχή

Ετσι λενε οι λέξεις στο χαρτί

Θέλω τόσο να αγαπάω

Να μπορώ να σε κοιτάω

Μα με διωχνεις με φωνη σκληρη..

Στην ζωη μου έμεινες εσυ

Μονη μου λαχταρα και πνοή

Θελω τόσο να σ’αγγιζω

να σε βλέπω και να ελπιζω

Μα το τέλος πλέον δεν αργεί…

Πήρες το χαμόγελο κι εγω

Εσβησα μονάχος μου εδώ

Θελω τόσο να πετάξω

Τα όρια  μου να τα σπάσω

Μα δεν το πιστεύω ούτε γω

Το κορμί μου άδεια φυλακή

Με σκοτωνει η τόση σιωπή

Θελω τόσω να μιλήσω

Να σε δω και να σε πεισω

Μα η ελπίδα μοιαζει με νεκρη...

Ολα όσα θέλησα να πω

Ισως ξεχαστουν με το καιρό

Θελω ομως να θυμασαι

Οπου ζεις και όπως να΄σαι

Μια ζωη εγώ θα σ’αγαπω.