Ο σκύλος ειναι καλύτερος φίλος του ανθρώπου.
Ο ανθρωπος ειναι ο καλύτερος φίλος του σκύλου;
Σήμερα έχασα τον Τιμόν, το 7χρονο μαλτέζ μου.
Μου τον είχαν αφήσει έξω απο την πόρτα του σπιτιού μου.
Όπως άφηναν τα ορφανά παλιά έξω απο τις πόρτες.
Ενα σκυλί πανέξυπνο, ομορφο, ζωηρό και πολύ πολύ παιχνιδιάρικο.
Εγωιστής βέβαια και ξεροκέφαλος και ανυπότακτος.
Εφυγε κάτω απο πολύ περιεργες συνθήκες. Δηλητηριάστηκε και έπεσε απο το μπαλκόνι.
Μάλλον δεν τον πρόλαβα. Δεν πρόλαβα να είμαι δίπλα του απο την αρχή.
Ισως αν προλάβαινα έγκαιρα να ήταν ζωντανός.
Αυτό που ξέρω ειναι οτι ο θάνατος του με γέμισε εκτός απο πόνο και πολλές τύψεις.
Τύψεις γιατί όταν τον έβλεπα με τον ορό να χτυπιέται ήξερα οτι έπρεπε να τον είχα προλάβει.
Επρεπε να ήμουν εκει απο τη πρώτη στιγμή.
Ισως και να ειχε σωθει.
Είναι ήρεμος τώρα. Ελεύθερος.
Ελπίζω τουλάχιστον να με αγαπάει ακόμα.
Και να ξέρει πως με έμαθε ένα πολύ σημαντικό μάθημα.
Απο τα μεγαλύτερα της ζωής μου.
Ξέρει εκείνος.
Έμαθα κι εγώ.
Θα μου λείψεις Τιμόν.
Συγγνώμη. Θα μου λείψεις.
ΥΓ: Ορισμένες φορές είναι πολύ αργά ακόμα και για να μετανοιώσεις.
